ko/?/iyuγa (& തൊഴി — C. Te. കൂലു Te. സൊരുഗു). To fall out, drop as fruits, leaves, hair. കായ്കനി കൊ. PT. രോമം ചോററില് കൊ ഴിഞ്ഞു Bhr. see കിടപ്പു, Arb. VN. കൊഴിച്ചല് 1. falling. 2. = കൊഴിഞ്ഞില്. കൊഴിക്ക a. v. T. M. (C. Te. കൊഡിസു, C. കൊച്ചു) 1. To cause to fall, ദന്തങ്ങള് എ ല്ലാം അടിച്ചു കൊഴിച്ചു Bhg. പല്ലു കൊ jud. 2. to sift, winnow, separate by fanning what is worthless നുറുക്കും നെടിയതും വേര്ത്തിരിക്ക. കൊഴിഞ്ഞില് Galega Colonila (T. കൊഴുഞ്ചി). കാട്ടു കൊഴിഞ്ഞി Gleditschia purpurea. I.