anδam S. 1. End, limit. അന്തത്തെ പ്രാ പിച്ചു CG. died. അ'മില്ലാതൊരു സേന unbounded. അന്തമില്ലാതൊരു സന്തോഷത്താല് CG. immense joy. തപസ്സിന്നന്തം വരുത്തി Bhr. stopped. 2. T. Te. C. Tu. (= ചന്തം) beauty. അന്തം മറിക 1. a fencing trick, jumping back (?); to cut a sommerset അന്തവും മുന്പും അറിഞ്ഞു, നിലയിന്ന് ഒര്അന്തം മറിഞ്ഞു TP. sign of joy, victory അ. മറിച്ചല്; gymnastics അ. മ'ല്ക്കാരന് an accomplished gymnast. 2. (Tdbh. അന്ധാ ?) to be enraged, lose control over himself.