tiṇ T. M. aC. (C. Te. Tu. ദിണ്; prh. √ formed from തിടം, ദൃഢം) Firm, strong, stiff, solid. തിണ്കരം RC. a stout hand. തിണ്പ ട, തിണ്പുകഴ്ചേര് ഇരാവണി, തിണ്ടേര്വരു ത്തും നല്ല സൂതന് (= തിണ് തേര്), കുരുതിത്തി ണ്കളി കണ്ടു RC. (in the wounded) — തിണ് തുട CG. a stout thigh. തിണ്ണ (in No. also തിണ) T. M. C. (C. Te. ദിന്ന, Tu. ദിഗെ) 1. a terrace, raised bank. പീടി കയുടെ വടക്കേത്തിണയില്, തിണമേല്നി ന്നു താഴേ ആക്കി jud.; തിണാലില് MR.; തെ ക്കിനങ്കാററാടും പൊന്തിണയില്, പൂന്തിണ മേല്ച്ചെന്നിരുന്നു TP. 2. an open veranda; often പുറന്തിണ്ണ; (കരയത്തിണ്ണ the place of females during menstruation). തിണ്ണ നിരങ്ങി നടക്ക V2. to idle about from house to house. തിണ്ണമിടുക്കു the feeling of security in one's home; being brave at least at home.