uǰiδam S. (part, ഉച, wont, suiting) 1. Proper, suitable ഉചിതവരം തരുവന് Nal 2. സുന്ദരീരത്നം ലഭിപ്പാ൯ ഉചിതന് deserving to get. തങ്ങള് തങ്ങള്ക്കുചിതന്മാര്ക്കു ശിഷ്ടര് Bhr. ഉചിതക്കുട്ടി fine, strong child. 2. M. manly feeling of honour. ഉചിതം കെട്ടവന് a reprobate. ഉചിതക്കാരന് a man of honour V1. ഉചിതം ചെയ്ത to retaliate നടത്താതേ KU. ഉചിതമുള്ള നായ൪ ഇന്ന് ഒന്നും ഇല്ല TP. നല്ല ഉയിതം കാട്ടി (vu.) ഉചിതത്തിന്നിളെച്ചീടൊ ല്ല (Anj.)